Page 110 - Elektronsko izdanie, april 2020

ОпШТеСТВО

страшна. секој момент очекував да прес- во младоста ќе се спаси од стрелање. на
тане, но таа не престануваше. околу 17 26 јули 1963 година, во раните утрински
часот ѝ реков на сопругата дека слика- часови ќе го разбудат силни болки во сто-
рот се наоѓа во хотелот ’скопје‘, да му макот. со брза помош ќе биде пренесен
се јави и да му каже дека ми е тешко и на хируршката клиника во скопје, каде
дека нема да можам да дојдам на соста- што го подготвуваат за итна операција.
нокот. таа го сторила тоа. јас останав да минути пред да започне интервенцијата
лежам во креветот. околу 12 часот заѕво- се слуша силна бучава и уривање. стану-
ни телефонот. се јави еден колега од до- ва од операциската маса. од шок забо-
писништвото на ’тањуг‘ во скопје и ме рава на болките. првиот удар на земјо-
праша: јово, што правиш?. му реков дека тресот го затекнува на клиниката, потоа
лежам бидејќи имам висок притисок. на улица. во него се буди новинарот,
– лежи, лежи, ми рече тој, но овде ти почнува сѐ да бележи. За кусо време ус-
отиде целото дописништво. како? – пра- пева преку телефонска линија да се јави
шав јас. па експлодираше бомба и го во белград, во седиштето на „политика“.
разнесе целото дописништво на ’поли- благодарејќи на тоа, веста е објавена во
тика‘. вонредно утринско издание. цел свет ќе
скокнав, влетав во автомобилот и разбере за големата трагедија во скопје.
набрзо се најдов пред дописништвото. тоа исто утро од воз во белград сле-
пред мене дојде полицијата. бомбата гува човек облечен во униформа на јна.
била со толкава јачина така што го раз- тоа е мојот татко кој во скопје служи
нела целиот влез на зградата, вратата воен рок. тој и мајка ми се една година во
се најде во тоалетот, испукани стакла, брак. додека служи војска, по некој слу-
намештај. хаос... во станбената зграда, чај токму во скопје, мајка ми престојува
во чии рамки на приземјето се наоѓаше во станот на нејзините родители во цен-
дописништвото, сѐ беше разбиено до пе- тарот на градот. ден претходно татко ми
ттиот кат. добива телеграма итно да отпатува дома
во моите бројни публикации и дела во босна. трга на пат, несвесен за она
тврдам дека животот е составен од слу- што ќе уследи. на станицата во белград
чајности. кога тие случајности како ка- метеж. купува вонредно издание на „по-
менчиња ќе се наредат едни до други се литика“. на насловната страница пишу-
формира мозаикот на животот. таков ва со големи букви: „катастрофален
беше случајот и со состанокот со ордан Земјотрес во скопје“. огромен број
петлевски. таа вечер судбината рекла на жртви, јавува јован поповски, наши-
дека треба двајцата да загинеме во до- от дописник од македонија...
писништвото на ’политика‘ во скопје. под насловот има фотографија од
но, една таблетка нѐ спаси обајцата. разурнатото скопје. на неа се гледа згра-
останавме живи. ордан утредента ја дата во која живее семејството на мајка
отвори изложбата, а јас продолжив да ми. Урната е до темел. веднаш со првиот
работам. воз трга назад за скопје.
прв пат по експлозијата се видовме
наредната година крај брегот на охрид- п. с. семејството на мојата мајка ќе
ското езеро. седеше со своите пријатели се спаси од урнатините. во касарната
и кога ме здогледа дека доаѓам стана и нема повредени. единствено тешка ка-
ми пријде: те молам, ми рече, кажи како лиева печка ќе падне на една постела и
се вика таа таблетка која ни го спаси жи- ќе ја смачка. тоа е постелата на татко ми,
вотот. беше весел и ме прегрна. долго таа вечер празна. во телеграмата, пора-
време поминавме прегрнати како двајца ди која ќе го напушти скопје ден пред
пријатели кои неодложно требаа да за- земјотресот, стои дека мајка му е тешко
гинат [...]“ болна. ќе се дознае дека тоа не е висти-
повеќе пати во животот јован попов- на. брат му ќе почувствува ненадејна и
ски ќе се најде во животни околности на чудна желба да го види и ќе му испра-
граница меѓу веројатно и неверојатно. ти телеграма со измислена содржина.

110 април 2020