Page 111 - maj 2020

УБАВИОТ ЗБОР

емануел рембер

авторот е директор на
францускиот институт во скопје
www.ifs.mk

ПОРТРЕТ, ВО ЕДНО ПИСМО ДО МОЈОТ СИН

мил мој антоан, та дисциплина што се практикува во оксфорд
ти благодарам за новостите. но, тие се или во Кембриџ. тој е атлет кој од сè се вооду-
кратки. раскажувај ми за Лондон и за Кралски- шевува. неговата насмевка е блесок. стисокот
от колеџ, за студиите по биологија! разговарај од неговата рака, братство.
малку повеќе со татко ти. Кои се последните што ќе правиш утре, по завршувањето на сту-
резултати на твојата омилена фудбалска екипа диите по биологија? За една личност љубопит-
арсенал? на како тебе и која сака сè да види, ништо не е
Знаеш какви се големите осцилации на мор- невозможно. За разлика од сестра ти матилда,
ското ниво во нормандија. Пливач и набљуду- ти ги сакаш рационалните заклучоци. овој век
вач. во мај, птиците летаат над рамнината Пеи се потпира на претходниот, но за науките сè ќе
де Ко. Кога тргнуваме на пат уживаш во буко- се движи побрзо, а и со цел да се поправи пус-
вата шума офранвил во правец на варанжвил- тошот што го направија луѓето. ќе ги откриеш
сир-мер, таа катедрала од лисја, како што ја преобразбите на светот. можеби неочекуван
нарекува нашиот пријател оливје, чист нор- фактор ќе ни донесе некаква обнова. се ближи-
мандиец. убаво ни е кога возиме кон разбрану- ме кон еден сè подетален приказ на мозокот, на
ваниот Ламанш. сè е распеано во ова море, дури клетката, на менталните претстави, на небото и
и утринската магла со мирис на зелено лисје. сè на нашите гени. од бесконечно големото до нај-
е распеано во нормандија, каде дождовите до- ситното. „учете од природата, таму ќе ја најде-
аѓаат од запад. те вашата иднина“, нè поучуваше Леонардо да
Писмото од еден татко до својот син не е неш- винчи, првиот теоретичар на биомиметизмот.
то едноставно. семејството и адолесценцијата мил мој тоан, кога повторно ќе дојдеш во
се теми што знаат да изненадат. бев дете, но северна македонија, ќе посетиме уште повеќе
веќе не сум. времето си ја врши работата. манастири. недалеку од скопје, марковиот
сине мој, често те викам тоан. тоа се римува манастир. место на заокружена понизност. во
со сван. него живеат и творат повеќе калуѓерки кои ги
сети се на твојот последен престој во север- примаат оние кои сакаат да се оддалечат од
на македонија, на средбата со Хераклион, ри- немирот што ни го носи животот. таму ќе се
бар од охридското езеро. тој ти покажа како да воодушевуваме како деца пред калеидоскоп.
ја фрлаш рибарската мрежа, движење што се Фреските што ја украсуваат внатрешноста на
учи со генерации. мрежата му е приборот. Кога црквата се исклучителни со своите сè уште
се наоѓаме на неговиот брод среде езерото, живи, позлатени и сини бои. За оној кој знае да
нуркајќи во пријатната вода, нема ни вештачко гледа, таму сè е прекрасно.
цвеќе, ни лажни убавини. еден час подоцна, на Често се прашувам што читаш. Кај мене е
терасата од неговата куќа, пред тивкото плис- едноставно. на моја возраст луѓето не читаат,
кање на брановите, грицкаме пржени рипчиња туку препрочитуваат. одвреме-навреме чкрт-
испрскани со сок од жолт лимон. Црквата „све- кам. Пишувам кратки колумни за повеќе списа-
ти Јован Канео“, еден од скапоцените камења нија. работам без план, планот е гаранција дека
на оваа земја кој сè уште се наоѓа во одлична ништо нема да напишете. веќе знаеш дека во
состојба, го надвишува езерото. Планината на очите на научниците колумнистот е аматер, а
која гордо е исправена црквата наликува на на- во очите на книжевниците никаквец или беска-
бљудувачница. Ја гледаме. долу Хераклион ни рактерна личност. моите колумни се мов, ситна
покажува црно-бели семејни фотографии, по- мов, зелена и во сите други бои што ги има едно
дуени од минатото и од мечтите. на ова езеро привидение.
Хераклион бил славен првак по веслање, иста- те прегрнувам од сè срце, тато.

мај 2020 111