УБАВИОТ ЗБОР | СУЗАНА КАМБЕРОВА: МАРИЈА, ОТПЛЕТКУВАЧКА НА ЈАЗЛИ (MARIA KNOTENLÖSERIN)

Кога папата Франциск − кој, за жал, неодамна почина − во осумдесеттите години на минатиот век престојувал во Аугсбург, Германија, во една од локалните цркви открил ретка, малку позната икона на Богородица. Бил длабоко фасциниран од неа. Иконата се наоѓала во црквата „Св. Петар&ldqu...

СКРИПТОР, КВО ВАДИС?

„Писателу, каде одиш?“ − истражување на современиот однос писател/публика од перспективата на еден просечен читател. Ставовите кои ќе бидат изнесени овде се субјективни и се резултат на долгогодишен читачки стаж. Тие не претендираат да бидат мерило за квалитетот на некое авторско д...

Убавиот збор: ЖИВОТОТ КАКО СЛАТКО

Понекогаш се случува некој да ме прашa која е мојата најжива меморија од детството поврзана со јадење кое не сум го сакала и веќе во истиот миг пред очите ми се појавува слика на слатко од зрели смокви, а желудникот непријатно ми се грчи и ми се поткрева. Иако јас како дете воопшто и не бев некаква ...

Убавиот збор: ЗА СПОКОЈОТ

Ако ме праша некој што би сакала да имам во животот, би одговорила − спокој. А како би требало да изгледа тој спокој? Можеби како ликот на заспано животно – куче, маче. Кога спијат изгледаат толку мирно, а сепак никогаш не се сосема заспани. Секогаш се на штрек, секогаш подготвени да ско...

СВЕЧЕНА ВЕЧЕРА

Кога го создаде Светот, Господарот на Вселената и на сите живи суштества во неа ги покани сите денови во седмицата на свечена вечера за подобро да се запознаат меѓу себе. Понеделникот пристигна прв. Облечен во работничко одело, сиот пожолтен, уморен и свенат, тој седна и ги стави своите валкани раце...

УБАВИОТ ЗБОР: ЗАБОРАВЕН ДАР

Една долга и темна ноќ, додека во градот Х на крајот од светот сите луѓе цврсто спиеле, од длабочините меѓу ѕвездите надолу се подала долга рака која држела една празна вреќа. Раката нечујно ги собрала во вреќата сите човечки дарби и добродетели, подарени со божја милост да им ја красат душата на лу...

УБАВИОТ ЗБОР: ГРИЖА НА СОВЕСТ

„Јас, единствено јас и моето семе сме виновни за сѐ“, мислеше таа по цели ноќи лежејќи будна меѓу себе сличните, а сепак различни. Не можеше да спие. Во неа едноставно беше влегол тој црв и ете оттогаш таа немаше мир. Се сомневаше, всушност знаеше со сигурност дека е последната преостана...

Убавиот збор: ХАЈЛЕНДЕР

Еднаш кога сфати дека смртта нема да дојде по него, тој сосема се опушти. Проблемите на луѓето сега му изгледаа безначајни. Ја смени перспективата од која дотогаш го гледаше светот и како да се крена во воздух. Од сѐ поголема далечина ги набљудуваше настаните и појавите. Му стана потполно јасно дека...

Најчитано

“ЕУРО-МАК-КОМПАНИ” Д.О.О е членка на асоцијацијата за заштита на печатени медиуми